De race om een betrouwbare energie-infrastructuur op de maan tot stand te brengen versnelt. Een Canadese luchtvaartstartup, Volta Space Technologies, gaat zijn draadloze energietransmissiesysteem testen aan boord van de Blue Ghost-lander van Firefly Aerospace, die eind 2026 richting de zuidpool van de maan zal worden gelanceerd. Dit markeert een cruciale stap in de richting van het realiseren van een functioneel ‘elektriciteitsnet’ dat essentieel zal zijn voor duurzame verkenning van de maan en uiteindelijk voor menselijke nederzettingen.
De uitdaging van maankracht
De maan biedt unieke krachtuitdagingen. In tegenstelling tot de aarde ervaart het langdurige perioden van duisternis – ruwweg veertien aardse dagen per keer – waarin zonnepanelen onbruikbaar worden. Maannachten kunnen de temperatuur doen dalen tot wel -246°C, waardoor conventionele energieopslag moeilijk wordt. Betrouwbare stroom gaat niet alleen over het aanhouden van de verlichting; het gaat om het verwarmen van apparatuur, het voorkomen van storingen en het garanderen van een continue werking tijdens deze zware omstandigheden.
Volta’s draadloze oplossing: LightGrid
Volta’s aanpak, genaamd LightGrid, omvat het uitzenden van zonne-energie van satellieten in een baan om de aarde naar ontvangers (LightPorts) die zijn gemonteerd op maanwagens, landers en andere voertuigen. Het bedrijf beweert dat dit systeem zelfs tijdens lange maannachten voor een stabiele stroomvoorziening kan zorgen. De komende Firefly-missie zal dienen als een kritische test, waarbij wordt gevalideerd of de technologie kan functioneren in een echte maanomgeving.
Volta CEO Justin Zipkin verklaarde: “Deze samenwerking stelt ons in staat om onze LightPort-ontvanger in een echte maanomgeving te testen en een stap dichter bij het leveren van een volledig geïntegreerd elektriciteitsnet voor de maan te komen.” Hoewel details over de verwachte energieopbrengst onduidelijk blijven, schat het bedrijf dat drie kleine satellieten in een lage baan om de maan voldoende zouden zijn om een rover van stroom te voorzien. Om dit op te schalen voor een bredere dekking zou een grotere vloot nodig zijn.
Concurrerende benaderingen: LunaGrid en kernenergie
Volta is niet de enige die oplossingen voor maanenergie nastreeft. Astrobotic ontwikkelt LunaGrid, een systeem van zonne-opwekkingsstations die met elkaar zijn verbonden door transmissiekabels en worden onderhouden door kleine mobiele robots. Ondertussen streeft NASA agressief naar een splijtingsreactor van 100 kilowatt die tegen het einde van dit decennium moet worden ingezet, een richtlijn die wordt aangewakkerd door de behoefte aan betrouwbare energie. China en Rusland zijn ook actief bezig met de ontwikkeling van hun eigen maankernreactoren, wat het strategische belang van het veiligstellen van maanenergiebronnen onderstreept.
Het zich uitbreidende maanlandschap
De snelle volwassenheid van particuliere lucht- en ruimtevaartbedrijven als Firefly, Intuitive Machines en ispace versnelt de toegang tot de maan. Alleen NASA heeft contracten voor vijftien commerciële maanleveringen tegen 2030. Deze missies beperken zich niet tot energieoplossingen; ze omvatten ook het opzetten van maancelnetwerken en de uitrol van spectrum, wat het begin aangeeft van een drukkere, onderling verbonden maanomgeving.
De ontwikkeling van een volledig functionerend maanhabitat zal waarschijnlijk een hybride aanpak vereisen, waarbij draadloze transmissie, bekabelde netwerken en mogelijk kernenergie worden geïntegreerd om een veerkrachtig en betrouwbaar energiesysteem te creëren. Volta’s vroege voorsprong met de Firefly-missie duurt misschien niet lang, maar het is een cruciale stap in de richting van het maken van de maan tot een haalbare bestemming voor menselijke aanwezigheid op de lange termijn.
