Zmniejszająca się liczba zapisów i zmniejszające się budżety w amerykańskich szkołach publicznych zmuszają administratorów do szukania nowych sposobów wykorzystania ograniczonych zasobów. Zamiast po prostu ciąć koszty, wielu zaczęło aktywnie studiować doświadczenia innych krajów. To nie jest tylko wymiana pomysłów – wyjazdy do Helsinek i Montevideo zamieniają abstrakcyjne koncepcje w konkretne strategie dostosowane do lokalnych realiów.
Dlaczego międzynarodowe doświadczenie jest kluczowe?
W czasach kryzysu okręgi szkolne tracą prawo do „domowego” podejścia – rozwiązywania problemów w oparciu wyłącznie o wewnętrzne doświadczenia. Według dr Laury Jacob, kuratora okręgu szkolnego California Coal Center:„Ucząc się o innych systemach, zaczynasz zadawać właściwe pytania, a nie tylko je kopiować”.
Wraz z zespołem uczestniczyła w programie Digital Promise, który w latach 2024-2025 wysłał ponad 60 menedżerów w dwóch kierunkach:
–Helsinki (Finlandia) — studiowanie podejścia do wszechstronnego rozwoju dziecka,
–Montevideo (Urugwaj) — analiza technologii i dostępności edukacji.
Główna różnica między tymi programami: udział przez 12–18 miesięcy nie tylko w „zbieraniu” pomysłów, ale w ich adaptacji z uwzględnieniem specyfiki danej dzielnicy.
Od fińskich książek po historie o kozach: jak dostosować doświadczenie
W Helsinkach Jacob i jej zespół odkryli„Książka Foxa” to program, który uczy uczniów szkół podstawowych o zrównoważonym rozwoju poprzez postacie zwierząt (lisy polarne, krety). „To naprawdę do mnie przemówiło – wychowałam się w wiejskiej szkole, kocham zwierzęta” – podkreśla.
Wynik? pojawił się w Pensylwanii„Księga kozła” — dostosowanie fińskiego doświadczenia do lokalnych zwierząt i cech kulturowych. Wykorzystując sztuczną inteligencję do tworzenia postaci, Jacob stworzył materiały dydaktyczne zgodne ze standardami państwowymi.
Jak gry i technologia zmieniają proces uczenia się
W Connecticut zastępca dyrektora Norwalk, Sandra Fajos, odwiedziła fińskie szkoły, w których spędzają czas dzieci2 godziny na zewnątrz przed rozpoczęciem zajęć. Stało się to podstawą warsztatów dla nauczycieli: przekonała kolegów, że nawet niewielkie zmiany w nauczaniu (na przykład uwzględnienie elementów gier) mogą poprawić osiągnięcia.
„To ciekawe, jak małe kroki prowadzą do wielkich rezultatów” – zauważył Fajos. Uznaje, że w wielojęzycznej i zróżnicowanej społecznie dzielnicy takie podejście jest kluczem do stworzenia zrównoważonego środowiska.
Technologia w realnym świecie: od Urugwaju po Kolorado
W Montevideo Kelly Adey, starszy dyrektor ds. strategii edukacyjnej w PowerSchool, znalazła odpowiedzi na pytanie:„Jak zapewnić równy dostęp do technologii cyfrowych?”
W Urugwaju nauczyciele nawet na obszarach wiejskich korzystają z nowoczesnych narzędzi, a w klasach ze sztucznej inteligencji, aby personalizować naukę. To, co Adi wyniosła z kraju, to nie tylko metody, ale także sieć ekspertów: „Bardzo trudno jest ocenić, jak bardzo wpływa to na Twoje podejście, dopóki nie zobaczysz, jak działają inne doświadczenia” – mówi.
W Kolorado pomysł ten już wprowadzono w życie: szkoły wprowadzają platformy cyfrowe, które uwzględniają potrzeby uczniów na różnych poziomach.
Dlaczego jest to ważne dla współczesnej szkoły?
Cięcie budżetów nie oznacza „mniejszego budżetu” – to wyzwanie wymagające kreatywnych rozwiązań. Globalne podróże pozwalają uniknąć „książkowego” podejścia i budowaniapraktyczne rozwiązania, które uwzględniają zarówno specyfikę lokalną, jak i standardy międzynarodowe.
Zmiana zaczyna się nie tylko od pomysłu, ale od sieci profesjonalistów chcących podzielić się swoimi doświadczeniami. Jak pisze Jacob: „Kiedy pracujesz z innymi, zdajesz sobie sprawę, że Twoje pomysły nie są wyjątkowe, ale stanowią część wspólnego procesu”.
Główny wniosek: W warunkach niedoboru zasobów globalne uczenie się nie staje się panaceum, ale kluczowym narzędziem adaptacji. Udane projekty pokazują, że gdy dyrektorzy szkół wykraczają poza własne doświadczenia, znajdują sposoby, które sprawdzają się nie tylko w innych krajach, ale także tutaj
